Hoofdbrekens voor Hoofdpiet

‘Wat doe je?”
‘Ik schrijf een brief aan Hoofdpiet. Of ‘ie nu wel tijd heeft om te antwoorden. Want ik wil wél een antwoord.’
Ja, Hoofdpiet, ‘t is maar dat je het weet: zó makkelijk laat Bonkje zich niet afschepen.

‘En wat is dat?’
‘Dat is voor de Huispiet. Kijk, ik heb een pakpapiertje gemaakt met sleutels erop. Het is een soort tasje. En ik heb erop geschreven: voor Huispiet: een sleutel. Mooi hè?’
‘Ik kan het niet zo goed zien vanaf hier. Laat eens kijken?’
Bonkje komt naar me toe en duwt haar knutselwerk onder mijn neus.
‘Zo, mooi hoor. Maar behalve de sleutel zit er nóg iets in, wat is dat dan?’
‘Dat is een briefje aan de Huispiet. “Vraag. Van welke deur was de sleutel?”‘

Het past allemaal nog net in haar schoen: een appel voor het paard, een versierd hart van A-4-formaat voor Sinterklaas, het briefje voor Hoofdpiet en het pakket voor Huispiet.
Als ik niet beter wist zou ik zou bijna denken dat ze inmiddels door heeft hoe de vork in de steel zit en dat zij óns nu voor de gek houdt.
‘Haha, ik stop vandaag lekker twéé vragen in mijn schoen, kijken hoe ze zich daar uit redden!’

Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.