Shit Kitty

Als Bonkje haar nachtpon heeft aangetrokken leest ze de tekst die erop staat.

Hello Kitty en Mimmy! – Kitty ken ik wel. Goed van mij hè, dat ik het kan lezen?’
‘Heel goed!’ zeg ik.

‘Ik ben toch bij Shit Kitty geweest mama?’
‘Wát zeg je?’
De radartjes in mijn hoofd draaien op volle toeren. Heb ik me recent zo hard gestoten dat ik hardop heb gevloekt waar Bonkje bij was? Nee, volgens mij niet. Misschien toen ik voor de zoveelste keer iets belangrijks vergeten was dan? Dat is waarschijnlijker, want ik heb de laatste tijd een vergiethoofd. Tijdens mijn zwangerschap was mijn geheugen een stuk beter dan nu – toen was het slechts een zeef – en dat wil wat zeggen.

‘Shit Kitty’ herhaalt Bonkje nog een keer, daar ben ik toch geweest?’
‘Ooooh, je bedoelt waar je wel eens met De Ronde Tafel bent geweest?’
‘Ja!’
‘Dat is KidZcity ‘ in gedachten maak ik een sprongetje van vreugde. Hoera, ik hoef het mezelf niet aan te rekenen!
‘KidZ betekent kinderen en city betekent stad. Kinder-stad. Kids-city.’
KidZcity!’
‘Ja.’
Bonkje heeft niet in de gaten wat ze eerst heeft gezegd en ik besluit het maar zo te laten, anders moet ik het het volgende kwartier zeker nog een keer of tien horen. Niets zo leuk als grapjes over poep.

Comments

  1. Leuk, weer een stukje over Bonkje! Ik keek er naar uit!
    Voor haar ook zo leuk, nu van alles te kunnen lezen…
    Ja, soms is het goed niet overal uitgebreid op in te gaan..

  2. whahahahaha, hij is leuk ! Om te onthouden…alhoewel, dan kom je er weer niet meer vanaf. Ik hoorde ooit ergens (een roze weblogster) Kitty “Klitty” noemen. En daar kom ik dus al jaaaaaren niet meer vanaf, hihi…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.