Slee

Mezelf overwonnen. Omgekleed. Jurk uit, broek aan over maillot, dikke sokken aan, bergschoenen aan, ander t-shirt, vestje, fleece-vest. Warm kruikje klaar gemaakt – veilig verpakt tegen het lekken. Bloem wakker gemaakt, verschoond, dik aangekleed – véél laagjes – èn jasje èn Jip-en-Janneke-regencape tegen nog steeds rondvliegende sneeuw. Rugzak gepakt met nog wat extra laagjes kleding, muts en sjaal voor Bonkje. Slee uit de schuur. Bloem naar buiten getild. Bloem blijkt sneeuw niet leuk te vinden. Bloem blijkt sneeuw helemáááááál niet leuk te vinden. Wil geen stap zetten. Weigert op de slee te gaan zitten. Tranen biggelen over haar wangen, snot vliegt in het rond. Slee weer in de schuur. Naar de auto. Bloem in autostoel. Prutsen met riem die veel te strak zit met al die laagjes. Sneeuw van de ruiten vegen. Sleutel laten vallen. Sleutel verdwenen in de sneeuw. Waar is dat stomme ding gebleven?! Eindelijk gevonden. Auto starten. Bloem zit nog steeds te sniffen. Stapvoets rijden. Nou ja, ríjden – ‘t is meer surfen en slippen. Eindelijk, eindelijk bij Bonkjes school; 10 minuten te laat. Schuldgevoel. Bonkje snel in laten stappen want fout geparkeerd. Terug naar huis. Laarzen en schoenen afkloppen. Iets warms drinken met iets lekkers erbij. Pfffft….