Nadat ze heerlijk in de tuin hadden gespeeld (badje, trampoline) met hun achterneefje en achternichtje; taart, chips, toastjes, een broodje en meloen hadden gegeten; hun kleinste, in mei geboren achterneefje vast hadden mogen houden en een watergevecht hadden gehouden; ging ik bijna met een kind minder naar huis. Bloem (heel enthousiast): ‘Mama, ik wil hun kind zijn’. Toen ik vervolgens heel zielig keek, wilde ze nog wel een concessie doen. ‘Dan blijf ik zes dagen en dan kom ik weer bij jullie.’
Hahaha, wat een heerlijke reactie. 😉